این روزها ﺩﻭﺭﻩ ﺩﻭﺭﻩ ﻯ ﮔﺮﮒ ﻫﺎﺳﺖ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﺪ ﺩﺷﻤﻨﯽ
ﮔﺮﮒ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺧﻴﺎﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻧﯽ
ﻣﺎ ﺗﺎﻭﺍﻥ ﮔﺮﮒ ﻧﺒﻮﺩﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﻫﻴﻢ
من بدهکار توام ای مادر
همه جانی که به من بخشیدی
لحظاتی که برای امن من جنگیدی
و بدهکار توام عمرت را
روزهایی که ز من رنجیدی
اشک ها دزدیدی و به من خندیدی
من بدهکار توام ای مادر
درون کوچه های وشهر ما
گویا زمستانیست
غم اندوه طولانیست
نمیدانم بهاری هست
نمیدانم صدای هست
که حتی سایه ام دیگر
نمی آید به دنبالم
از چرخـــــش روزگــــار، دگــــر سيــــــــــــرشــــدم
از روز و شـبـــــم خسـتـــــــه و دلــگيــــــر شـــــدم
مـــــرگ هـــــم نمیـــــگیــــــرد ســـــراغــــــی از مــــا
بــــه خيـــــالـــــش که جــــوانم، به خــــدا پـيـــــر شــــدم
دلم خوش نیست . . .
غمگینم . . .
کسی شاید نمیفهمد . . .
کسی شاید نمیداند . . .
کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی . . .
تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی :
عجب احساس زیبایی . . . !
تو هم شاید نمیدانی . . . !
هوای دو نفره بارانی
می طلبد که تنها نباشی ...
دستی را بفشاری ...
محو شوی در عشقی پایدار ...
خدایا ...
دلم نمی آید بگویم لعنت بر باران ...
من تنهایم ...
گناه عشاق دلداده چیست؟